الديوث

رواية ضحي الفصل السابع والثامن

الإثنين 08/يناير/2024 - 10:35 ص

ج. 7و الډيوث
..قالت بتعمل ايه وبتقفل الباب بالمفتاح كمان!
قالها اه انا بحبك وعاوز اكون معاكى لوحدنا وقالت لوحدنا هو انت شارب حاجه فين داليا واصحابها المفروض ده عيد ميلاد ولا انت دماغك فيها ايه رد وقال يا بنتى انتى لسه عيله فى سنه اولى جامعه وامك علمتك كلمتين وجايه تعمليهم عليه قالت متجبش سيره امى انت فاهم ومسك ايدها بقوه وقالها انا عاوزك انتى وهديكى كل اللى انتى عاوزاه مش انتى عاوزه فلوس وهى بصت وفى عنيها دموع زى الأطفال وقالت انا عاوزاك تخطبنى قالها تعالى

ضحى طلعت ومعاها الحاجه والشنط ودخلت الشقه ومصطفى وراها وطه قاعد وماسك الطاوله وقال تعالى العب معايا عشرتين. قاله حاضر هلعب معاك بس عاوز شاى.
ضحى دخلت تعمل الشاى وبعد ما خلصته قالت يا زينب يا زينب والبنت متعرفش ان مصطفى قاعد وخرجت من اوضه نومها وقالت بخضه ايه ده مش تقولوا ان فى حد هنا.. ولما شافها بص عليها وعينه زى الصقر وقال انا عمك مصطفى وجريت على اوضه نومها ودخلت المطبخ وخدت الشاى وضحى خرجت وراها علشان تقعد معاهم بس وهى بتقدم الشاى مسك ايدها وهو بياخد الصنيه وقالها كبرتى واحلوتى ده انا عندى عريس ليكى وقالت انا لسه صغيره وجزت على أسنانها وقالت يا عمو ودخلت اوضتها وقالت ايه ده انا حاسه انه بيعاكسنى ده راجل مش مظبوط ونظرانه مش طبيعيه....

ضحى قاعده معاهم وعينها عليه وقالت فى سرها ده زغر للبت زغره بعينه وكأنه كلب لقى عضمه وهو عينه عليها وقال عامله ايه منور يا طه ورددت وقالت الحمد لله كويسه وقامت ودخلت المطبخ وشاورت لى وهو قال انا هقوم ادخل الحمام...
قالت انا متشكره على الفلوس رد وقال لو عاوزه تانى قولى انا معايا متقلقيش بس عاوز اشوفك لوحدنا.. قالت بجد. رد وقالها انا شايف انك اتغيرتى ده انتى مكنتيش طايقه حتى تبصى فى وشى ويشهد علينا المطبخ ده. قالت كنت بدلع قالها انا بحبك ومستخسرك فى الراجل اللى قاعد بره ده صدقينى ده ميعرفش قيمتك وهى قالت فى سرها لازم اجيب اخرك وهو بيتكلم راح مقرب ليها وحضنها وهى مستسلمه وقالت ياااه اول مره احس بالحضن ده قالها انا هطلع دلوقتى ولو قدرتى تيجى عندى الشقه الجديده تعالى قالت هى فين قالها هكلمك بالليل واتفق معاكى بس هى كانت متلغبطه وهو خرج يكمل لعب مع طه..