رواية / هتحدي الظروف بقلم/ فاطمة عيد
رواية / هتحدي الظروف الفصل من السابع ل العاشر بقلم/ فاطمة عيد
زين : لو دكر قرب منها تانى .. انا لحد دلوقتى بهدد بس بلاش انفذ عشان اقسم بدينى ما هرحمك ومش هسيبك الا ع نقاله فعلا زى ما قولت
هارون بعصپيه : سيبنى والا هندمك
( زين يزقه جامد لدرجه انه كان هيقع )
زين ببرود : وانا عاوز اندم
هارون بنرفزه : انا هسيبك دلوقتى لكن هعاود تانى ووقتها ھتكون نهايتك
زين بابتسامه : منتظرك
روح : امممم
زين : متعمليش صوت عشان مش فايق اتكلم مع حد دلوقتى
روح : متقلقش مش هيحسوا بينا
زين : تمام
( زين يمشي ووراه روح .. فجاءه يسمع صوت ازاز اتكسر والصوت كان عالى جدا .. يبص وراه بسرعه ويلاقى النور اتفتح .. كامل ومايسه صحيوا ع اثر الصوت .. يبص يلاقى روح واقعه ع تربيزه الصالون والازاز اللى ع وش التربيزه اتكسر كله .. يتخض ويجرى عليها )
روح بوجـ،ـع : الازاز واجعنى .. مش قادره افضل كده ومش عارفه اقوم
( زين يساعدها تقوم بحذر خۏف عليها ان الازاز يدخل ف جسمها او تتعور ..يقومها وينيمها ع كنبه الصالون )
مايسه : ف حاجه وجعاكى ؟
روح : لا انا كويسه
كامل : طب بطنك ورجلك كويسين ؟؟
روح : ايوه كويسين
كامل : الحمدلله .. مقولتوش انكو راجعين يعنى .. كنا استنيناكو ع الاقل
مايسه : طب انتو رجعتو بدرى كده ليه .. دا يدوب يومين
زين : عشان عميد الكليه تعبان وواخد اجازه .. فقطعوا اجازتى عشان الطلبه الجداد
مايسه باستغراب : وانت مالك بالطلبه الجداد يعنى ؟!
زين : المقابلات بتاعتهم لازم تتعمل والعميد تعبان .. فكلفونى بداله
( كامل يفتكر روح ومقابلتها )
كامل بتوتر : ويكلفوك ليه ؟ ما يشوفوا حد تانى .. هو دا شغلك !!
كامل : لا لا مش عادى ارفض الكلام دا .. هو اى شغل ولا ايه
زين : ارفض ليه يعنى ؟؟ .. الموضوع عادى مفهاش حاجه لما اشيل عن الراجل طالما تعبان
كامل بتوتر ظاهر : ارفض وخلاص دى مش شغلتك
( زين يستغرب ابوه جدا وف نفس الوقت مش فايق للنقاش معاه .. فيتظاهر بالاستسلام )
زين : ان شاء الله
كامل : هترفض يعنى وهتخلى حد غيرك يعمل المقابلات ؟!
كامل بارتياح : عين العقل يابنى
مايسه : يلا يا زين خد مراتك وادخلوا ارتاحوا .. اكيد تعبتوا من المشوار
زين : تمام بعد اذنكو
( يمسك ايد روح ويقومها .. يدخلوا الاوضه ويقفل زين الباب ويبصلها )
زين : دا اللى محدش هيحس بينا صح ؟؟
روح باحراج : مكنتش اقصد
زين : وقعتى ازاى ؟!!
روح : مش عارفه .. انا خبطت ف حاجه ومحستش بنفسي غير وانا واقعه ع التربيزه
زين : الحمدلله عدت ع خير .. غيرى هدومك عشان ننام
روح : طب اخرج بره عشان اغير
زين : نعم ياختى ؟!
روح باحراج : هقلع قدامك ازاى يعنى !!!
زين بضحك : نعم تانى !!! انتى فقدتى الذاكره ولا ايه ؟؟؟
روح : لا مفقدتهاش بس دى حاجه ودى حاجه تانيه .. مش انت قولتلى كده
زين : انتى حافظه مش فاهمه يعنى ! .. حبيبتى غيرى وبعدين اشرحلك انا مش فايق حاليا
روح بابتسامه : انت قولت حبيبتى ؟
( زين يستوعب تلقائيته ويحس انه فعلا مبقاش مسيطر ع كلامه او افعاله معاها .. يبصلها ف عينها بصه طويله والنظره مكنتش ف صالحه .. كل مره يبص فيهم يدخل ف دوامه بتذهب عقله وتفكيره وتسحره ومع ذلك مش بيقدر يخرج منها .. يقرب منها ويقف قصادها بالظبط ويحاوطها بايده )
زين بابتسامه : تعرفى ان عيونك زخــدر سريع المفعول
( تضحك روح ع شكله وابتسامته )
زين : يعنى انا مش مقاوم عينكى تقومى ضاحكه كمان .. ينفع كده !
روح بضحك : لا مينفعش
زين : طب روح انا محاوطك بايدى بقالى دقايق وبعدين .. هتسيبى ايدك جنبك كده كتير !
روح : المفروض اعمل ايه ؟!
زين : تحضنينى مثلا
روح : اها
( تحقنه روح وزين يبصلها )
