رواية / هتحدي الظروف الفصل من السابع ل العاشر بقلم/ فاطمة عيد

زين : هتعملى ايه يعنى !
روح بدلع : اى حاجه
يضحك زين : لا شكرا متأخر ع الشغل
روح برقه وهى بتشد الكرافت : انت الخسران
( تاخد الكرافت وتديله ضهرها وتمشى بدلع وتقعد ع الكرسي وهو كل دا متابعها ومبتسم .. يقرب عليها )
زين : هاتى الكرافت متأخر
روح : تو تو
زين بضحك : مش وقته دلع انجزى
روح بتتصنع الغرور : اتدلع براحتى

( يضحك زين ويقرب عليها جامد وبيبن انه متجاوب معاها .. روح هنا ابتدت تهدى وتتوتر .. وزين لاحظ توترها دا وابتسم )
زين : خلاص خليها معاكى
( تديهاله روح )
روح : لا لا اهى خدها
زين بابتسامه ضبث : الله مش كنتى عاوزه تساعدينى من شويه
روح بتحاول تتوهه عن الكلام : مين دى !
زين بضحك وهو بيتعدل : امى
( يقوم يكمل لبسه ويفطر هو وروح وبعدها يروح شغله .. ف مكان تانى .. ف شرم الشيخ .. سوزى قاعده ع السرير بتشرب سجاير بنرفزه )
سوزى بعصپيه  مكتومه : انا يسيبنى عشانها انا ؟؟ .. لا وكمان ياخدلها شاليه بره .. دا عمره ما قدر يستغنى عنى .. البت المفعوصه دى تعمل كده !!!!
احمد : اهدى بس يا قلبى .. البت كرباج الصراحه وتستاهل
( تبصله بنرفزه )
سوزى : انت كمان بتقول كده !!! هلاقيها منك ولا منه ؟؟
( احمد بيحاول تلطيف الجو )
احمد : لا مين قال كده .. داانتى ست ستها .. مفيش ف حلاوتك انت يا قمر
سوزى بنرفزه : البت دى لازم تنتهى
احمد : ليه بس كده !
سوزى : انا مفيش واحده ع وجه الارض تتفضل عليا .. انا مفيش واحده تخطف منى حد .. انا هعلمها ازاى تاخد حاجه من سوزى رشوان
احمد : هتعملى ايه يعنى ؟
سوزى : معرفش بس كل اللى اعرفه انى عاوزاها تطلق وتترمى زى الكلبه وزين يرجعلى ويعرف ان راحته الحقيقيه معايا .. عاوزه ارجع كرامتى اللى اتهانت بالشو الرخېص اللى عملهولها زين ع حسابى
احمد : معتقدش ان زين ممكن يطلق .. الموضوع صعب خصوصا ان البت واكله عقله
سوزى تشرب من السيجاره : ومين قال انه هيطلق لوحده .. اومال انا مفاتحه الموضوع معاك ليه
يبصلها احمد : ناويه ع ايه ؟؟
سوزى بابتسامه خبيثه : هقولك
( تقوله سوزى ع اللى بتفكر فيه واحمد يبتسم ويحس بالانتصار لان دا كان غرضه من اول ما شاف روح .. يفضلوا يتفقوا ع الخطه وكل واحده حاطط هدف ف دماغه وانه عاوز يقضى ع زين وروح .. اهداف مختلفه لكن ف النهايه المصلحه واحده .. تعدى الايام من غير اى جديد .. روح وزين ابتدوا يتعاملوا ك زوجين حقيقين وابتدوا يفهموا بعض اكتر .. والحياه بدأت تتظبط بينهم .. ف يوم زين نزل بدرى لشغله كالعاده .. وروح كملت نوم .. تصحى ع صوت خبط ع باب الاوضه .. تقوم تلبس

 الاسدال وتفتح تلاقيه كامل )
كامل بابتسامه : صباح الخير
روح بصوت غالب عليه النوم : صباح النور
كامل : حاولى تجهزى عشان المقابله بعد ساعتين
روح باستغراب : مقابله ايه ؟؟
كامل : مقابله الكليه
روح : مش فاهمه !! يعنى ايه اصلا ؟؟
كامل : واضح ان السفر خلانى نسيت اقولك .. انا قدمت ورقك ف الكليه وانتو مسافرين واتقبلتى ودى مقابله شخصيه شىء روتينى بيتعمل قبل دخولك الجامعه عشان نخلص اجراءات التقديم
روح : انا نسيت اقول لزين خالص ع حكايه الجامعه دى
كامل : متقلقيش هو هيعرف