رواية / هتحدي الظروف بقلم/ فاطمة عيد

رواية / هتحدي الظروف الفصل من السابع ل العاشر بقلم/ فاطمة عيد

موقع أيام نيوز


روح : بتبصلى كده ليه ؟!
زين : مش غريبه انك مش عارفه اى حاجه خالص وانا اللى بوجهك
روح : ايه الغريب ف كده !!؟
زين : يعنى امبارح انا اللى كنت بقولك اعملى وسوى .. حتى دلوقتى اقل حاجه لازم اقولك عليها .. الموضوع بقي متعب وانا مش متعود ع كده
روح : ايه التعب ف كده ؟؟ .. مش انت لما بتقولى ع حاجه بعملها ع طول ومش بعترض !!

( زين يسيبها ويقعد ع السرير )
زين : مش الفكره انك بتعملى او لا .. الفكره ان الموضوع مبقاش ممتع .. بحسه درس خصوصى
روح : مش فاهمه برضو ؟! .. المفروض اعمل ايه !!!
زين : تعملى لوحدك .. تتعلمى ازاى تتعاملى معايا .. يعنى مثلا ف كذه حاجه وضحتهوملك امبارح .. المفروض انهارده تعمليهم بتلقائيه .. مش كل مره هقولك اعملى
روح : مش من مره هحفظ واتعامل يعنى .. محتاجه وقت
زين : تمام خدى وقتك .. بس مش لدرجه حضن .. مش كل ما اعوز هقولك احشنينى كده الموضوع بقي ممل
روح : انت خليتها محاضره ليه ! انا مكنتش فاهمه انك عاوز قله ادب
( يضحك زين بصوته كله وهى تبصله بحده وتحط ايدها ف وسطها )
زين بضحك : انتى ازاى فصيله كده ؟!
روح : ع فكره الموضوع مش مضحك
زين بضحك اكتر : الموضوع مسخره
روح : بطل ضحك بضايق
زين : ايه اللى يضايق ف كده !
روح : انك بتضحك
زين : انى اضحك دى حاجه تضايقك ؟!
روح : لا انك تضحك عليا دا شىء يضايق
زين : خلاص مش هضحك نتكلم جد بقي
روح : ياريت
زين : اولا مفيش حاجه اسمها قله ادب بين راجل ومراته .. بطلى عقليه الاطفال دى
روح : اتكلم جد من غير تهزيق لو سمحت
زين باستغراب : فين التهزيق ف كده !
روح : انا مش طفله وانت بنفسك امبارح قولتلى انتى احلى ست شوفتها ف حياتى وانتى بتغنينى عن اى ست تانيه .. يعنى انت معترف اهو
زين : ف فرق بين انك ست جميله وانك طفله .. دى حاجه ودى حاجه
روح : الاتنين واحد
زين : مش هتفهمى دلوقتى . محتاجه وقت وهتفهمى الفرق لوحدك
روح : طيب
زين : انا عاوزك تكفينى .. مش عاوز اتأثر باى ست غيرك .. عاوزك تتملكنى لانى صعب اتعايش مع واحده بوجهها ف اقل حاجه .. حاولى تتفهمى دا
روح : وانت حاول تتفهم انه صعب .. انا طول حياتى متعاملتش الا مع بابا بس .. هكون الست اللى انت عاوزها ازاى !! صعب جدا اللى بتطلبه


زين : وانا صعب اعيش كده .. الموضوع مش ممتع بالنسبالى .. بحس انى بدى درس او قاعد ف محاضره مثلا .. دا غير انك ما شاء الله مش بتفوتى حاجه الا لما تسألى وكل شويه بتفصلينى ف النص .. اه بتبسط بس مش مرتاح كده

روح : مش فاهمه انت عايز ايه دلوقتى !!
زين : عايز حاجات بتتفهم مبتتشرحش
روح : انت بتتكلم بالالغاز ليه ؟؟؟
زين : جايز انتى مفكراها الغاز لكن انا صريح جدا معاكى
روح : اممممم ممكن
زين : اقولك ع حاجه .. متفكريش ف الموضوع .. اقفلى دماغك واتصرفى بتلقائيه وهتلاقى نفسك بتتعلمى لوحدك .. طول ما بتشغلى دماغك ف الموضوع دا هيفضل ممل وروتينى
( روح تبصله ف عينه مباشره وتقرأ كلام كتير متفهمش الا بلغه العيون .. تقرب منه وهو قاعد وتبتسم بهدوء وهو يبادلها الابتسامه .. تقعد ع رجله وتضمه لحثنها جامد وقررت الليله دى توقف عقلها وفضولها وتعيشها زى ما هو عاوز بتلقائيه وبدون تفكير .. يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. تصحى روح وتلاقى زين لسه نايم .. تقوم تدخل الحمام وتاخد شاور .. تخرج تلبس هوت شورت وبدى قط وتقرب ع زين وتقعد جنبه ع السرير .. تبص ع ملامحه بتفحص وتبتسم .. تقرب عليه وتبوسه برقه .. ميصحاش ..تبوسه تانى .. ميصحاش برضو .. تبوسه بعڼف يفتح عينه مره واحده ويبصلها )
زين بصوت غالب عليه النوم : ف ايه يا امى مالك !
روح بابتسامه : صباح الخير
زين يضمها لحقنه : صباح النور
روح : يلا قوم اجهز عشان عندك شغل .. عقبال ما احضرلك الفطار
زين يغمض عينه : مش وقته شغل
روح بابتسامه وهى بتمشي ايدها ع شعره : قوم بقي وبطل دلع
( يفتح عينه بصعوبه ويبصلها .. تشيل الغطا من عليه وتقف وتشده من ايده )
روح : قوم يلا بقي
زين بتنهيده : حاضر
( يقوم زين ياخد شاور وروح تلبس اسدال وتروح تحضرله الفطار .. تخلص وتاخد الفطار وتدخل الاوضه تلاقى زين لسه بيلبس .. تحطه ع التربيزه اللى ف الاوضه وتقرب منه )
روح بابتسامه : اساعدك

تم نسخ الرابط